güzellik her coşkunluk, her sıcaklık, her taşkınlık
ve her büyük yoksulluktur;
güzellik yaza sadık kalmaktır ve güze çıplak girmektir;
güzellik papağanın tüyleridir ya da fırtınaların işareti olan gün batımıdır;
güzellik keskin bir vasıftır ve kişinin kendi aksanıdır: ben’dir,
güzellik büyük bir kayıptır ve sessiz bir cenaze merasimidir,
güzellik yazgının rüzgarını uyandıran meltemdir:
güzellik gül kadar şehvetli olmalıdır
ya da her şeyi bağışlamalıdır çünkü güneş parlıyor;
güzellik keşişin seçtiği istavrozdur ya da kadının
aşığından aldığı kolye,
güzellik şairlerin kendilerini sundukları naif şımarıklık değildir,
güzellik savaş açmaktır ve mutluluk aramaktır, güzellik güçlülere hizmet etmektir.
EDİTH SÖDERGRAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder