Yalnızım, bedbahtım, tesellisizim.
Gökler sağır, sesim boğuk
Ve lanet okuyorum talihime
Kıskançlıktan kuduruyorum
Kiminin ikbalini
Aczimden utanıyorum.
Hazlarım iğrendiriyor beni.
O zaman sen geliyorsun aklıma,
Ve birden bire kanatlanıyorum, bir tarla kuşu gibi, mest
İçim aydınlıkla doluyor, yükseliyorum yükseliyorum
Neşideler söylüyorum hayata,
Göklerin eşiğinden
Bana ne toprağın çirkinliğinden
İnsanların zilletinden bana ne?
Hatıran öyle sonsuz bir hazine
Ve sevgin öyle büyük mutluluk ki dostum!
En mağrur hakanların tacını
Hor görüyorum
WİLLİAM SHAKESPEARE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder