KANATLARIM

Oldurduğum yerde miyim yoksa hayat mı beni buraya sürükledi
Ne zaman kaybettim yularını zamanın
İçine düştüğüm kuyudan çıkma vakti gelmedi mi?
Oyunlar bitti
Pembe panjurlu evde yalan
Bilet satan amca da yok artık köşe başında
Sokaklar kirli
Sokaklar uzun
Sokaklar taşlı
Sızan ince bir ışığa hasret pencerem
Oysa ne güzeldi kanatlarımın olması
İşte bu yüzden severim kuşları
Özgürlüklerini kıskanırım
Arkalarına bakmadan gidişlerini
Her mevsim başka hayatlardan geçişlerini
Elbet bir gün yuvaya dönüşlerini… 


DUYGU SEVİLAY BELİKTAY


Şiir Antolojisi